Sonata e-moll, op.38, napisana przez Johannesa Brahmsa na wiolonczelę i fortepian.  Brahms napisał pierwsze trzy części sonaty w 1862 roku, a ostatnia część została napisana w 1865 roku. Od początku XX wieku sonata stała się mocno zakorzeniona w repertuarze wielu ważnych wiolonczelistów. 
Niniejsze wydanie w serii Bärenreiter Urtext zawiera partię wiolonczeli oznaczoną przez redaktorów palcowaniem i smyczkowaniem opartym na praktyce współczesnych Brahmsa, a także nieoznaczoną partię Urtext.  Ważną częścią tego wydania jest obszerna przedmowa. W pierwszej kolejności informuje nas o pochodzeniu utworu, wczesnych wykonaniach, publikacji i wczesnej recepcji, a także o unikalnym komentarzu do praktyki wykonawczej.  Wydanie oferuje zatem ekscytujący i często zaskakujący wgląd w wykonanie muzyki romantycznej.