František Chaun (1921–1981) był czeskim kompozytorem, pianistą, piosenkarzem, malarzem i aktorem. Studiował muzykę prywatnie u Jindřicha Felda i Klementa Slavickiego, ale jak do wszystkich swoich zajęć podchodził do niej jako samouk. W swojej twórczości kameralnej poszukiwał niezwykłego brzmienia, które niejako podkreśla typową skłonność do groteski i ironii, a czasem nawet nieubłaganie żartobliwej recesji, która, jak zeznają świadkowie, była nieodłączną częścią niemal wszystkich jego działań.
Interesował się niestandardowymi zespołami instrumentalnymi iw 1967 napisał to niemal „egzotyczne” swoją obsadą Trio na klarnet, waltornię i kontrabas.
Trio ma charakter żartobliwy, ale bardzo wymagający pod względem gry: divertimento ze skrajnymi zdaniami płynącymi w pocieszającym, humorystycznym nastroju i z lirycznym, niezwykle prostym środkowym zdaniem. Trio zostało pierwotnie napisane dla trzech wybitnych instrumentalistów i przyjaciół Chauna: klarnecisty Václava Kyziváta, waltornisty Arnošta Charváta i kontrabasisty Václava Fuka, którzy byli jego pierwszymi wykonawcami w 1968 roku.