Johann Sebastian Bach (1685-1750) był niemieckim kompozytorem i wirtuozem klawiatury epoki baroku. Uważany jest za jednego z największych geniuszy muzycznych wszechczasów. Był mistrzem polifonii i udoskonalił formę muzyczną fugi. Napisał łącznie 1126 utworów muzycznych o różnej formie (oznaczonych skrótem BWV i sygn. W swoim czasie Bach był znany głównie jako klawiszowiec, ale mniej znany był jako kompozytor. Jego muzyka była postrzegana jako konserwatywna i po jego śmierci na pięćdziesiąt lat popadła w zapomnienie.

Georg Friedrich Händel (1685 - 1759) był niemieckim organistą, klawesynistą, nauczycielem i kompozytorem epoki baroku, który pozostawił ludzkości wyjątkową spuściznę artystyczną. Znamy ponad 600 jego kompozycji, a wiele z jego oper i oratoriów należy do najcenniejszych, jakie powstały w muzyce europejskiej. Jego muzyka jest powszechnie opisywana jako świąteczna, królewska i atrakcyjna.

Henry Purcell (1659 – 1695) był najważniejszym angielskim kompozytorem okresu baroku. Historycznie uważany jest za jednego z najwybitniejszych kompozytorów Wielkiej Brytanii. Purcell wykorzystał w swojej muzyce elementy współczesnej muzyki włoskiej i francuskiej, przyczyniając się w ten sposób do stworzenia szczególnego brytyjskiego stylu muzycznego barokowego, którego cechy można odnaleźć znacznie później w twórczości współczesnych kompozytorów angielskich. Henry Purcell zmarł w wieku trzydziestu sześciu lat, choć był kompozytorem bardzo płodnym, a liczba jego dzieł zbliża się do pięciuset. Komponował zarówno muzykę świecką (opery, muzyka do spektakli, kompozycje instrumentalne), jak i muzykę duchową (chóry, kantaty i pieśni duchowe).